همانطور که در جریان هستید فایل سیستم در هر خانواده از سیستم عاملها به طور معمول متفاوت است. در این مقاله به بررسی فایل سیستم های ویندوز و لینوکس می پردازیم.
ویندوز از FAT و NTFS به عنوان فایل سیستم‌های خود استفاده می کند در حالی که لینوکس فایل سیستم های مختلفی دارد.
برخلاف ویندوز لینوکس از طریق درایو تحت شبکه قابل بوت شدن است.
برخلاف ویندوز همه چیز در لینوکس یا پردازش است یا فایل.
لینوکس دو نوع اصلی پارتیشن دارد که یکی پارتیشن داده data partition و دیگری پارتیشن تعویض swap partition است. به موجب وجود swap partition هرگز حافظه شما در لینوکس پر نمی شود.
برای ابزارهای ریکاوری و بازگردانی فایل، روی فایل سیستم ویندوز ابزارهای بسیار محدودی وجود دارند که قابل استفاده اند اما ابزارهای ریکاوری و بازگردانی بسیاری بر پایه UNIX وجود دارند که روی فایل سیستم های لینوکس قابل استفاده اند.
هر دو سیستم عامل ویندوز و لینوکس فایلها را بر اساس دیسک در هرمی از دایرکتوری‌ها قرار می دهند. این دایرکتوری‌ها معمولا در GUI فولدر یا پوشه نامیده می شوند و کل هرم نیز فایل سیستم نامیده می شود. معماری ویندوز و لینوکس در برخی جاها یکسان است، اما وقتی درباره ابزارها صحبت می شود تفاوت چشم گیری باهم دارند.
در سخت افزارهای IBM یا Intel هم ویندوز و هم لینوکس از Master Block Record وMaster Boot Record MBR استفاده می کنند. این قسمتی از دیسک است که وظیفه بوت کردن سیستم عامل در آن ذخیره می شود و همچنین برای تعیین وضعیت پارتیشن بندی دیسک مورد استفاده قرار می گیرد. در هر دو مورد ویندوز و لینوکس در بیشترین حالت یک فایل سیستم در هر پارتیشن وجود دارد.
هر فایل سیستمی در ویندوز یک حرف نشان دهنده درایو دارد مانند: C . در لینوکس هر فایل سیستم دارای یک دیوایس است، مانند: ,dev,hda1 که یعنی Hard Disk A part 1 که به صورت یک فایل نمایش داده می شود. چنین فایلی یک فایل دیوایسی است از آنجا که dev بخشی از نام آدرس است. همچنین فایل دیوایس یک فایل text عادی نیست، بلکه یک فایل ویژه است. از آنجا که دیسکها دیوایسهای بلاک هستند اینچنین فایلی به صورت “فایل دیوایس ویژه بلاک” نامیده می شود.
(در دستورات به جای , از slash استفاده کنید)
در ویندوز فایل سیستم های FAT و NTFS وجود دارند. روی لینوکس فایل سیستم می تواند minix, ext و یا ext2 باشد. همچنین minix نمونه ای از استاندارد قدیمی UNIX است که محدود به ۱۴ کاراکتر بودند. همچنین لینوکس دارای msdos و vfat فایل سیستم است که برای سازگاری با ویندوز و DOS است.
ویندوز از FORMAT.EXE برای فرمت کردن دیسک استفاده می کند، در حالی که لینوکس از mkfs make file system در حالتهای مختلف و خاصی استفاده می کند.
هر فایل سیستم در ویندوز دارای جدول تخصیص فایل است مانند FAT،VFAT و یا موارد مشابه که نشان می دهد کدام بلاک دیسک بالاترین دایرکتوری را نگاه می دارد. در لینوکس مورد مشابه به عهده سوپربلاکsuperblock است. یک فایل سیستم لینوکس چندین کپی از سوپربلاک را به صورت فیزیکی در دیسک نگاه می دارد. این کار باعث ایجاد افزونگی در موارد نیاز می شود که اگر برای فایلی مشکلی پیش آمد یک نسخه به عنوان جایگزین وجود داشته باشد.
در ویندوز تنها یک حرف برای هر فایل سیستم وجود دارد، مانند: C برای C یا D برای D.
روی لینوکس هیچ حرفی برای درایو وجود ندارد پس تنها یک فایل سیستم روی / سوار شده است و بقیه فایل سیستمها روی subdirectoryها یا زیر آدرس‌های / سوار شده اند. در MS-DOS از دستورات کم کاربردی مانند SUBST و یا NET USE استفاده می کنیم. به عنوان دستور مشابه در لینوکس از mount استفاده می کنیم.
همچنین می توانید تمامی این دستورات را در لینوکس آزمایش کنید. البته قبل از آن باید از دسترسی خود به عنوان ادمین خبردار شوید. شما می توانید با نوشتن cat/etc/fstab ببینید که چه دیوایسهایی متصل هستند و یا df را تایپ کنید تا ببینید در حال حاظر چه دیوایسهایی متصل شده اند و فضای خالیشان چقدر است. همچنین میتوانید سوپر بلاک را نیز ببینید.
نظرتون برامون مهمه شما اولین نظر رو بنویسید