تفاوت NFS و SMB چیست؟

آیا تا به حال با دسترسی آهسته یا غیرقابل اعتماد به فایلهای به اشتراک گذاشته شده در شبکه خود مشکل داشته‌اید؟ اگر چنین است، شما تنها نیستید. بسیاری از محیط‌های فناوری اطلاعات با چالش‌های مشابهی روبرو هستند و انتخاب پروتکل اشتراک‌گذاری فایل مناسب می‌تواند تفاوت چشمگیری در عملیات سازمان ایجاد کند. فرقی نمی‌کند مدیریت یک شبکه اداری کوچک را بر عهده دارید یا یک زیرساخت سازمانی بزرگ، درک تفاوت های ظریف NFS و SMB می تواند به شما در بهینه سازی عملکرد و افزایش امنیت کمک کند.

پروتکل‌های اشتراک‌گذاری فایل مانند NFS (Network File System) و SMB (Server Message Block) برای اشتراک‌گذاری کارآمد داده بین دستگاه‌های موجود در شبکه بسیار مهم هستند. آن‌ها به چندین کاربر اجازه می‌دهند به فایل‌هایی که روی سرورهای راه دور ذخیره می‌شوند، دسترسی داشته باشند و آن‌ها را مدیریت کنند. اما چگونه تصمیم می‌گیرید از کدام یک استفاده کنید؟ NFS و SMB هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند و درک این موارد می‌تواند به شما در تصمیم گیری آگاهانه کمک کند.

در این مطلب، NFS و SMB ، شباهت‌ها و تفاوت‌های آنها را بررسی می‌کنیم. همچنین شما را در مورد زمان استفاده از هر پروتکل راهنمایی می‌کنیم تا مطمئن شویم بهترین عملکرد و قابلیت اطمینان را برای راه اندازی خود دریافت می‌کنید.

NFS چیست؟

در سال 1984، Sun Microsystems پروتکل Network File System (NFS) را برای سیستم‌های مبتنی بر یونیکس معرفی کرد که  در طول دهه‌های گذشته، گزینه اصلی برای به اشتراک گذاری فایل در بین کاربران لینوکس بوده است.

چندین مرحله در فرآیند ارتباط یک کلاینت NFS و یک سرور NFS وجود دارد. ابتدا، کلاینت با استفاده از فراخوانی روش از راه دور (RPC) درخواستی برای یک فایل یا دایرکتوری ارسال می‌کند. در مرحله بعد سرور بررسی می‌کند که آیا فایل یا دایرکتوری درخواستی موجود است و آیا کلاینت مجوزهای لازم برای دسترسی به آن را دارد یا خیر. اگر این دو شرط درست باشد، سرور فایل یا دایرکتوری را از راه دور روی کلاینت نصب و دسترسی از طریق یک اتصال مجازی را امکان پذیر می‌کند. به دلیل این فرآیند، کار با فایل‌ها روی یک سرور ریموت شبیه به دسترسی به فایل‌های لوکال برای کلاینت است.

پروتکل NFS دارای ویژگی‌هایی است که کارایی آن را افزایش می‌دهد. کلاینت‌های NFS می‌توانند فایل‌ها را برای دسترسی سریع‌تر ذخیره کنند. NFS همچنین فایل‌ها را زمانی که چندین کلاینت تلاش می‌کنند به طور همزمان بنویسند قفل می‌کند تا مطمئن شود که در هر زمان معین، فقط یک نفر می‌تواند یک فایل را تغییر دهد. این یک استراتژی هوشمندانه برای اجتناب از مشکلات است.

SMB چیست؟

پروتکل Server Message Block یا به اختصار SMB در سال 1983 در IBM ایجاد شد. پروتکل SMB در ابتدا از سیستم عامل DOS پشتیبانی می‌کرد. همانطور که DOS به ویندوز تبدیل شد، SMB هم به پروتکل اصلی اشتراک فایل برای ویندوز تبدیل شد. این پروتکل برای به اشتراک گذاری فایل‌ها، چاپگرها و پورت‌های سریال از طریق شبکه استفاده می‌شود و به برنامه‌ها و کاربران در یک شبکه اجازه می‌دهد تا فایل‌ها را بخوانند و بنویسند و از برنامه‌های سرور در یک شبکه کامپیوتری، سرویس درخواست کنند.

SMB از روزهای اولیه خود به روز رسانی‌های متعددی را تجربه کرده است. جدیدترین نسخه آن SMB 3.1.1 است.

روشی که SMB امکان ارتباط client-server را فراهم می‌کند تقریبا شبیه NFS است. با این حال، تفاوت‌های کوچکی در نحوه عملکرد آنها وجود دارد. به عنوان مثال، در NFS فایل سیستم‌ها به صورت لوکال بر روی کلاینت نصب می‌شوند. اما SMB از یک مسیر شبکه برای دسترسی به اشتراک‌گذاری‌های شبکه از سرور استفاده می‌کند.

شباهت‌های SMB و NFS چیست؟

این دو پروتکل به اشتراک گذاری فایل در برخی مشخصات مشابه هستند. اولین مورد مهم این است که هر دوی آنها از یک مدل client-server برای اشتراک گذاری فایل‌ها استفاده می‌کنند. این بدان معناست که فایل‌ها در یک سرور راه دور ذخیره می‌شوند، اما می‌توانند توسط یک کلاینت لوکال به آن‌ها دسترسی پیدا کرده و از آن‌ها استفاده کنند، گویی در سیستم خود کلاینت هستند. یکی دیگر از روش‌های مشابه این دو پروتکل این است که هر دو به مشتریان اجازه می‌دهند تا عملیات فایل ضروری (essential file operations) را روی سرور انجام دهند، از جمله ایجاد، خواندن، به‌روزرسانی و حذف (CRUD) فایل‌ها و دایرکتوری‌ها. این بدان معنی است که شما می‌توانید فایل‌های خود را دقیقا به گونه‌ای مدیریت کنید که گویی در کامپیوتر شخصی شما هستند. و در آخر، می‌توانید این دو پروتکل را در تنظیمات شبکه قدیمی‌تر، به ویژه در زیرساخت on-premises پیدا کنید. این محیط‌های قدیمی برای به اشتراک‌گذاری و مدیریت کارآمد فایل به استحکام این پروتکل‌ها متکی هستند.

تفاوت‌های SMB و NFS چیست؟

اکنون که در مورد شباهت‌های بین این دو پروتکل آشنا شدیم، بیایید تفاوت‌های بین NFS و SMB را بررسی کنیم. اگرچه هر دو این پروتکل‌ها برای اشتراک گذاری فایل طراحی شده‌اند، اما تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دارند. اولین تفاوت آشکار این است که SMB در درجه اول برای محیط‌های ویندوز طراحی شده است، در حالی که NFS به طور خاص برای سیستم‌های یونیکس طراحی شده است و پروتکل بومی اشتراک فایل برای اکثر توزیع های لینوکس است. شما می‌توانید از SMB در لینوکس با کمک برخی ابزارهای واسطه مانند سامبا استفاده کنید، اما البته، هر یک از این پروتکل‌ها در سیستم عاملی که برای آن طراحی شده است، بهترین کارایی را دارد. تفاوت بعدی بین NFS و SMB این است که SMB از طیف گسترده‌ای از منابع شبکه، از جمله سرویس فایل و پرینت، دستگاه های ذخیره سازی و ذخیره سازی ماشین مجازی پشتیبانی می‌کند. با این حال، NFS بر روی اشتراک گذاری فایل‌ها و دایرکتوری‌ها متمرکز است، بدون اینکه پشتیبانی داخلی از انواع دیگر منابع شبکه‌ای که SMB ارائه می‌دهد. و در نهایت، SMB مشتریان را قادر می‌سازد تا با استفاده از سرور به عنوان یک واسطه، با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و فایل‌ها را به اشتراک بگذارند که اجازه می‌دهد تا ترتیبات به اشتراک گذاری فایل بین مشتریان انعطاف پذیرتر باشد. اما NFS از یک مدل سختگیرانه client-server پیروی می‌کند، که در آن فقط مشتری و سرور مستقیم با هم تعامل دارند. این پروتکل را به عملیات سرویس سرور-کلاینت محدود می‌کند و اجازه ارتباط مستقیم client-to-client را نمی‌دهد.

SMB یا NFS،کدام پروتکل بهتر است؟

پس از بررسی دقیق شباهت‌ها و تفاوت‌های بین NFS و SMB، بیایید ببینیم که هر یک برای کدام سناریوها مناسب هستند.

اشتراک فایل SMB
اگر می‌خواهید فضای ذخیره سازی متصل به شبکه (NAS) را در یک LAN راه اندازی کنید، SMB انتخاب بهتری برای شما است. SMB همچنین برای سناریوهایی که به عملکردهای پیشرفته مانند network browsing، printer sharing و symbolic links نیاز دارند، ایده آل است. نسخه‌های SMB 3.0 و نسخه‌های بعدی عملکرد قوی ارائه می‌کنند و برای شبکه‌های با تاخیر بالا و انتقال فایل‌های بزرگ مناسب هستند. اگر شبکه شما به ماشین‌های ویندوز متکی است و به seamless printer sharing و advanced permissions management نیاز دارد، SMB پروتکلی است که باید انتخاب کنید.

اشتراک فایل NFS
علاوه بر محیط‌های مبتنی بر لینوکس، NFS برای محیط‌هایی که نیاز به عملکرد بالا دارند، مانند مراکز داده در مقیاس بزرگ یا موسسات دانشگاهی مفید است. در این محیط‌ها که نوشتن ناهمزمان (asynchronous writes) و حافظه پنهان سمت کلاینت (client-side caching) بسیار مهم است. بنابراین، اگر راه‌اندازی شما شامل عملیات خواندن سنگین است و مقیاس‌پذیری و عملکرد را می‌طلبد، NFS احتمالا گزینه بهتری است.

نتیجه گیری

تصمیم گیری بین NFS و SMB برای نیازهای اشتراک فایل شبکه شما در نهایت به درک نیازهای خاص محیط شما بستگی دارد. NFS برای سیستم‌های مبتنی بر یونیکس و لینوکس ایده‌آل است و برای محیط‌هایی که مدیریت کارآمد داده‌ها و اشتراک‌گذاری فایل در مقیاس بزرگ بسیار مهم است، انتخابی مناسب است. از سوی دیگر، SMB برای شبکه‌های تحت تسلط ویندوز عالی است و ویژگی‌های امنیتی قوی، عملکرد پیشرفته و یکپارچگی روان با سرویس‌های ویندوز را ارائه می‌دهد. با در نظر گرفتن دقیق نقاط قوت و ضعف هر پروتکل، می توانید مطمئن شوید که شبکه شما کارآمد و ایمن عمل می‌کند.