25 دستور لینوکس که همه کاربران باید یاد بگیرند

لینوکس با ارائه رابط خط فرمان (CLI)، به کاربران اجازه می‌دهد تا از طریق اجرای دستورات با سیستم لینوکس تعامل موثرتری داشته باشند. یادگیری دستورات پایه لینوکس برای تعامل موثرتر با سیستم لینوکس و مدیریت و انجام طیف وسیعی از وظایف به صورت کارآمدتر و سریعتر ضروری است.

تسلط بر دستورات پایه لینوکس پس از خرید سرور مجازی لینوکس برای بهره مندی از قدرت بالقوه سرور و مدیریت کارآمد آن ضروری است. بنابراین، از طریق SSH با استفاده از PuTTY یا Terminal به سرور لینوکس خود که دارای توزیع مدرن لینوکس است وصل شوید و با دسترسی root، از قابلیت‌های این ابزارهای خط فرمان مفید استفاده کنید.
 

دستور ls

دستور ls (مخفف List) در لینوکس برای فهرست کردن محتویات دایرکتوریها و فایلهای فعلی است. دستور ls در لینوکس ابزار مفیدی برای نمایش اطلاعات فایلها و پوشه‌ها در دایرکتوری مشخص شده است.
دستور ls یکی از پرکاربردترین دستورات لینوکس است. سینتکس اصلی دستور ls در لینوکس به شرح زیر است:

ls

این دستور بدون هیچ آرگومان، فایل‌ها و پوشه‌ها را در دایرکتوری فعلی لیست می‌کند.
برای فهرست کردن دایرکتوری‌های خاص، می‌توانید دستور زیر را اجرا کنید:

ls /path/to/directory

دستور ls از گزینه‌های اضافی برای ارائه انعطاف پذیری پشتیبانی می‌کند. در ادامه برخی از گزینه‌های رایج برای دستور ls آمده است:

• l-  اطلاعات دقیق از جمله مجوزهای فایل، مالک، اندازه و تاریخ را نشان می‌دهد.
• Lh-  فرمت طولانی را با تبدیل اندازه به قالب‌های قابل خواندن (مانند K، M، G) لیست می‌کند.
• a- فایل‌های مخفی را نشان می‌دهد
• R-  تمام فایل‌ها و دایرکتوری‌ها را به صورت بازگشتی لیست می‌کند.

دستور cd

دستور cd (change directory) در لینوکس به شما این امکان را می‌دهد که در میان دایرکتوری‌های موجود در فایل سیستم حرکت کرده و دایرکتوری فعلی را در حین کار در ترمینال تغییر دهید. برای انجام این کار، دستور زیر را با امتیازات sudo اجرا کنید:

cd

اگر می خواهید به دایرکتوری Home بروید، می‌توانید از دستورات زیر استفاده کنید:

cd

یا 

cd ~

دستور cd مانند تمام دستورات لینوکس به شما امکان می‌دهد رفتار آن را با گزینه‌هایش سفارشی کنید، از جمله:

• .. cd یک سطح دایرکتوری به سمت بالا حرکت می‌کند.
• - cd  تغییر به دایرکتوری قبلی
• cd ~[username] به دایرکتوری اصلی کاربر دیگری بروید.
• cd subdirectory_name به دایرکتوری فرعی در دایرکتوری کاری فعلی هدایت می‌شود.

دستور pwd

دستور pwd (print working directory) در لینوکس برای نمایش مسیر کامل دایرکتوری کاری فعلی مانند home/directory/path/ استفاده می‌شود. سینتکس کلی آن این است:

pwd [options]

دستور pwd از گزینه‌هایی مانند:

• L- مسیر منطقی (logical path) دایرکتوری کاری فعلی را با symbolic links چاپ می‌کند.
• P- مسیر واقعی (actual path) دایرکتوری فعلی را بدون symbolic links چاپ می‌کند.

دستور mkdir

اگر می‌خواهید دایرکتوری‌های جدیدی در ترمینال ایجاد کنید، دستور mkdir (make directory) راه حل مناسبی است. علاوه بر این، دستور mkdir در لینوکس به شما امکان می‌دهد مجوزها را تنظیم و چندین پوشه را به طور همزمان ایجاد کنید. سینتکس این دستور برای ایجاد یک دایرکتوری به صورت زیر است:

mkdir [option] [directory_name]

برای ایجاد چندین دایرکتوری به طور همزمان، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

mkdir [directory1, directory2, directory3 ]

شما همچنین می‌توانید یک مسیر را هنگام ایجاد یک دایرکتوری جدید مشخص کنید. برای مثال برای ایجاد دایرکتوری به نام new/directory در مسیر/to/، دستور زیر را اجرا کنید:

mkdir /path/to/new/directory

برای ایجاد دایرکتوری با مجوزهای خاص، از گزینه m - به همراه دستور mkdir استفاده کنید. به عنوان مثال برای ایجاد یک دایرکتوری با مجوزهای خواندن، نوشتن و اجرا برای همه کاربران، دستور زیر را اجرا کنید:

mkdir -m777 directory_name

دستور rm

دستور rm (remove) یکی از دستورات مهم لینوکس برای حذف فایل‌ها یا دایرکتوری است. اما هنگام استفاده از دستور rm باید مجوزهای لازم برای حذف فایل‌ها یا دایرکتوری‌های مشخص شده را داشته باشید و البته احتیاط کنید.
دستور rm در لینوکس فایل‌ها را برای همیشه حذف می‌کند و در لینوکس قابلیت undo وجود ندارد، بنابراین از دستور rm با دقت استفاده کنید.

سینتکس حذف فایل یا دایرکتوری مشخص شده به شرح زیر است:

rm  file_name

در ادامه چند گزینه رایج برای دستور rm آمده است:

• r- یک دایرکتوری و محتویات آن از جمله زیر شاخه‌ها و فایل‌ها را حذف می‌کند.
• i- قبل از حذف هر فایل، تایید را درخواست می‌کند.
• f- حذف فایل را بدون درخواست تایید اجباری می‌کند.

دستور cp

دستور cp (copy) یک ابزار مفید در لینوکس برای مدیریت فایل سیستم است. دستور cp در لینوکس برای کپی کردن فایل‌ها و پوشه‌ها از یک مکان به مکان دیگر استفاده می‌شود. سینتکس آن به شرح زیر است:

cp [source_file] [destination_file]

• source_file: فایلی که می‌خواهید یک کپی ایجاد کنید.
• destination_file: محل فایل کپی شده

مثال:

cp  image.jpg ~/Downloads

این دستور image.jpg را در پوشه Downloads کپی می‌کند.
فایل منبع و فایل مقصد نمی‌توانند یکسان باشند.

اگر destination_file وجود نداشته باشد، دستور cp فایل مشخص شده را ایجاد و اگر این فایل از قبل وجود داشته باشد، محتوای آن بازنویسی می‌کند.

همچنین می‌توانید چندین فایل را با استفاده از دستور زیر در یک دایرکتوری کپی کنید:

cp file1.txt file2.txt /destination_directory/

اگر می‌خواهید قبل از بازنویسی فایل‌های موجود در مقصد، یک فرمان برای تایید تنظیم کنید، می‌توانید از گزینه -i با دستور cp در لینوکس استفاده کنید:

cp -i file1.txt /destination_directory/

دستور mv

دستور mv در لینوکس یک ابزار مفید برای جابجایی و تغییر نام فایل‌ها و دایرکتوری‌ها است. سینتکس اصلی آن برای انتقال فایل‌ها در لینوکس به شرح زیر است:

mv [source] [destination]

به عنوان مثال، برای انتقال report.txt به دایرکتوری Documents ، دستور زیر را اجرا کنید:

mv report.txt documents/

به عنوان مثال، برای تغییر نام report.txt به report_final.txt ، از دستور زیر استفاده کنید:

mv report.txt report_final.txt

برای انتقال دایرکتوری dir1 به مکان دیگری dir2، دستور زیر را اجرا کنید:

mv dir1 dir2

دستور mv به شما امکان می دهد با ارائه چندین گزینه رفتار آن را سفارشی کنید:

• i- حالت تعاملی را فعال نموده و قبل از بازنویسی، تایید را درخواست می‌کند.
• f- مجبور می‌کند یک فایل را جابجا کند و مقصد را بدون درخواست بازنویسی کند. (با دقت از آن استفاده کنید.)
• v- حالت کلامی را فعال می‌کند و توضیح می‌دهد که هنگام انتقال فایل‌ها چه کاری انجام می‌شود.

 

دستور grep

دستور grep یک ابزار جستجوی همه کاره در لینوکس است، امکان جستجوی الگوهای متن در فایل‌ها را فراهم می‌کند. برای استفاده از دستور grep در لینوکس برای جستجو و فیلتر کردن متن در فایل‌ها و خروجی فرمان، دستور زیر را اجرا کنید:

grep [options] pattern [file...]

pattern: رشته (string) یا عبارات منظم (regular expressions) برای جستجو

file: یک یا چند فایل برای جستجو

به عنوان مثال، برای جستجوی رشته example در فایلی به نام file.txt، دستور زیر را اجرا کنید:

grep "example" file.txt

این دستور تمام خطوط حاوی رشته‌ها را چاپ می‌کند (example)

دستور grep یک ابزار قدرتمند و با ارزش برای فیلتر کردن فایل‌های لاگ بزرگ است.
گزینه‌های متعددی با grep در دسترس است، در ادامه برخی از آنها وجود دارد:

• i- روش غیر حساس به حروف بزرگ را در جستجوی الگو فعال می‌کند.
• c- تعداد خطوط منطبق را می‌شمارد.
• r- یا R- الگوها را در تمام فایل‌های دایرکتوری فعلی و زیر شاخه‌ها جستجو می‌کند.
• v- جستجو را معکوس می‌کند و خطوطی را نشان می‌دهد که با الگو مطابقت ندارند.
• l- نام فایل‌هایی را که دارای الگو هستند فهرست می‌کند.

دستور touch

دستور touch در لینوکس یک ابزار همه کاره برای مدیریت زمان ایجاد و ویرایش فایل است.
دستور touch در لینوکس به شما امکان می‌دهد فایل‌های خالی جدید ایجاد کنید یا مهر زمانی فایل‌های موجود را به‌روزرسانی کنید. سینتکس آن به شرح زیر است:

touch [options] [file name]

این دستور در صورت عدم وجود فایل خالی جدید ایجاد می‌کند یا آخرین زمان دسترسی و ویرایش فایل‌های موجود را تغییر می‌دهد.
دستور touch مانند سایر دستورات لینوکس فلگ‌های مختلفی را برای نیازهای خاص ارائه می‌دهد، از جمله:

• a- فقط زمان دسترسی را به روز می کند.
• m- فقط زمان اصلاح را به روز می کند.

دستور head و دستور tail

دستورات head و  tailدر لینوکس قسمت‌های ابتدایی و انتهایی فایل را نمایش می‌دهند. این دستورات امکان مشاهده و نظارت موثر بخش‌های خاصی از فایل‌ها را فراهم می‌کند که برای نظارت بر فایل‌های لاگ یا فایل‌های بزرگ مفید است.

دستور head برای قسمت اول فایل (به طور پیش فرض 10 خط اول) استفاده می‌شود. سینتکس اصلی آن به شرح زیر است:

head [options] [file...]

با استفاده از دستور زیر می‌توانید تعداد خطوطی را برای نمایش مشخص کنید:

head -n num filename.txt

دستور tail در لینوکس یک ابزار مفید برای نمایش آخرین قسمت فایل (به طور پیش فرض 10 خط آخر) است. سینتکس اصلی آن به شرح زیر است:

tail [options] [file...]

این دستور به طور پیش فرض 10 خط آخر فایل مشخص شده را چاپ می کند.
با استفاده از دستور زیر می توانید تعداد خطوط را برای نمایش مشخص کنید:

tail -n num filename.txt

به عنوان مثال برای نشان دادن 20 خط آخر file.txt دستور زیر را اجرا کنید:

tail -n 20 file.txt

برای نمایش 10 خط آخر چندین فایل از دستور زیر استفاده کنید:

tail file1.txt file2.txt

دستور rmdir
از دستور rmdir در لینوکس برای حذف دایرکتوری‌های خالی استفاده کنید. دستور rmdir دایرکتوری‌هایی که حاوی فایل‌ها یا پوشه‌های دیگر هستند را حذف نمی‌کند، فقط دایرکتوری‌های خالی را حذف می‌کند. دستور پایه دستور rmdir در لینوکس به شرح زیر است:

rmdir [options] [directory name]

برای اجرای دستور rmdir باید امتیازات sudo داشته باشید.

اگر این دستور یک پیام خطا را چاپ می‌کند، به این معنی است که پوشه ممکن است حاوی یک زیر شاخه باشد. برای حذف یک دایرکتوری و محتویات آن، می توانید از دستور rm با گزینه -r استفاده کنید. از سوی دیگر، می‌توانید از گزینه ignore-fail-on-non-empty- با دستور rmdir برای حذف دایرکتوری‌های غیر خالی و نادیده گرفتن خرابی‌ها استفاده کنید.

دستور file

اگر می‌خواهید اطلاعاتی در مورد یک فایل به دست آورید، دستور file بهترین راه حل است. با اجرای دستور فایل در لینوکس می‌توانید نوع فایل و ماهیت واقعی آن را تعیین کنید. برای استفاده از دستور، اجرا کنید:

file [filename]

این دستور نوع فایل (به عنوان مثال، فایل متنی ASCII، سند PDF) را بدون توجه به پسوند آن چاپ می‌کند. با استفاده از دستور file می‌توانید محتوای یک فایل را قبل از باز کردن آن درک کنید.

دستور sort

دستور sort یک ابزار خط فرمان ارزشمند برای سازماندهی و مدیریت فایل‌های متنی است.
دستور sort برای مرتب کردن خطوط فایل‌های متنی به ترتیبی خاص بر اساس معیارهای مختلف استفاده می شود. به طور پیش فرض، خطوط را بر اساس حروف الفبا یا عددی (به ترتیب صعودی) مرتب می‌کند. سینتکس اصلی دستور sort به صورت زیر است:

sort [filename]

شما می‌توانید ترتیب مرتب سازی را با گزینه‌های مختلف سفارشی کنید، از جمله:

• r- خطوط را به ترتیب نزولی مرتب می‌کند.
• n- خطوط را به ترتیب عددی مرتب می‌کند.
• K field_number-  بر اساس یک فیلد خاص (ستون) در هر خط مرتب می‌شود.
• u- خطوط را مرتب و هر خط تکراری را حذف می‌کند.

دستور tar

دستور tar در لینوکس ابزاری پرکاربرد برای آرشیو و فشرده سازی فایل‌ها است. دستور tar در لینوکس را می‌توان به عنوان یک مدیر آرشیو معرفی کرد که به شما امکان ایجاد، اکستراکت و مدیریت فایل‌های آرشیو را می‌دهد.
دستور tar اغلب برای ترکیب چندین فایل در یک فایل فشرده (اغلب tarball نامیده می‌شود) استفاده می‌شود. بنابراین، با استفاده از فشرده سازی، حجم فایل را کاهش می‌دهد.

سینتکس اصلی دستور tar به صورت زیر است:

tar [options] [archive_name] [file_names or directory]

به عنوان مثال، برای ایجاد archive_name.tar  جدید در دایرکتوری home/user/Documents/ ، دستور زیر را اجرا کنید:

tar -cvzf archive_name.tar /home/user/Documents

برای اکستراکت فایل archive_name.tar  دستور زیر را اجرا کنید:

tar -xvf archive_name.tar

دستور awk

دستور awk در لینوکس یک ابزار همه کاره برای استخراج داده‌ها و پردازش متن است که به شما امکان می‌دهد خطوط خاصی را بر اساس الگوهای مشخص شده استخراج، داده‌ها را ویرایش و بر اساس داده‌های پردازش شده گزارش ایجاد کنید. در ادامه سینتکس اصلی است:

awk 'pattern {action}' filename

pattern: مشخص می‌کند که کدام خطوط را پردازش کند. (عملکرد عمل را مشخص می‌کند)
action: هنگامی که pattern مطابقت دارد چه باید کرد.

به عنوان مثال، برای چاپ خطوطی از data.txt که در آن فیلد اول (که با 1 $ مشخص می شود) بزرگتر از 10 است، اجرا کنید:

awk '$1 > 10 {print $0}' data.txt

دستور df

دستور df ابزار بسیار کارآمدی برای نظارت بر استفاده از فضای دیسک در فایل سیستم شما هنگام کار با یک سیستم لینوکس است. اطلاعات مربوط به فضای دیسک موجود و استفاده از فایل سیستم‌های نصب شده را نمایش می‌دهد. در ادامه سینتکس اصلی است:

df [options] [file]

برای نمایش اطلاعات فقط برای دایرکتوری خاص به عنوان مثال فایل سیستم home/ ، از دستور زیر استفاده کنید:

df /home

گزینه‌های متعددی با دستور df در دسترس هستند، از جمله:

• h- استفاده از فضای دیسک را در فرمت قابل خواندن برای انسان (به عنوان مثال، KB، MB، GB) نمایش می‌دهد.
•  T- نوع فایل سیستم را نشان می‌دهد.

دستورات chmod و chown

با تسلط بر دستورات chmod و chown، می‌توانید به طور موثر مجوزها و مالکیت فایل را مدیریت کنید.

دستور chmod در لینوکس ابزار مفیدی برای ویرایش مجوزهای دسترسی (مجوزهای خواندن، نوشتن و اجرا) یک فایل یا دایرکتوری است. سینتکس پیشفرض دستور chmod به شرح زیر است:

chmod [options] [permission] [filename]

مجوزها (Permissions) با ترکیبی از سه ویژگی تنظیم می شوند: r(Read)، w (Write) و x (Execute)
مجوزها (Permissions) را می توان برای سه نوع کاربر اعمال کرد: مالک (u)، گروه (g) و دیگران (o)

همچنین می‌توانید از مقدار عددی (Octal) برای مجوزها استفاده کنید:

• خواندن=4
• نوشتن=2
• اجرا=1

برای تنظیم مجوزهای مورد نظر، می‌توانید این مقادیر را جمع کنید، به عنوان مثال، برای تنظیم rwx (مجوزهای خواندن، نوشتن و اجرا)، باید عدد 7 را به دستور chmod اضافه کنید.

به عنوان مثال، برای تنظیم مجوزهای خواندن، نوشتن و اجرا برای مالک، و مجوزهای خواندن و اجرای گروه و دیگران با استفاده از نمایش عددی، دستور زیر را اجرا کنید:

chmod 755 file.txt

برای تنظیم مجوزهای خواندن، نوشتن و اجرای مالک و دیگران فقط با استفاده از نمایش symbolic representation را بخوانند، از دستور زیر استفاده کنید:

chmod u=rwx,go=r file.txt

نماد = برای تنظیم مجوز دقیق استفاده می‌شود. همچنین می‌توانید از – (حذف مجوز) و + (اضافه کردن مجوز) با دستور chmod در لینوکس استفاده کنید.
دستور chown در لینوکس برای تغییر مالکیت یک فایل یا دایرکتوری استفاده می‌شود. سینتکس پیشفرض آن به شرح زیر است:

chown [options] user [:group] file

برای تغییر مالکیت فایل(ownership)، کاربر را با username یا user ID و group را با group name یا roup ID (اختیاری) در سینتکس دستور جایگزین کنید.

به عنوان مثال، با استفاده از دستور زیر، مالک یک فایل را به Opera تغییر دهید:

chown Opera file.txt

توجه: برای اجرای این دستورات باید امتیازات مدیریتی ( sudo ) داشته باشید.

دستور sed

دستور sed (stream editor) با سطح بالایی از انعطاف پذیری، به شما امکان می‌دهد متن را ویرایش کنید و بسیاری از کارهای ویرایش را خودکار کنید. جستجو ، پیدا و جایگزین نموده، خطوط را insert/delete می‌کند و متن فایل‌ها را بدون باز کردن آنها در ویرایشگر تغییر می‌دهد. در ادامه سینتکس اولیه برای ویرایش فایل با استفاده از دستور sed در لینوکس آمده است:

sed 's/old_text/new_text/' filename.txt

• old_text: الگوی برای پیدا کردن
• new_text: متن جایگزین
• filename.txt: فایل برای ویرایش

دستور du

دستور du (disk usage) ابزار ارزشمند دیگری برای مدیریت و نظارت بر استفاده از فضای دیسک در سیستم لینوکس است. برای شناسایی فایل‌هایی که بیشترین فضا را مصرف می‌کنند مفید است.
برای نمایش میزان فضای دیسک مورد استفاده توسط فایل‌ها یا دایرکتوری‌ها، دستور زیر را اجرا کنید:

du [options] [path/to/directory or file]

گزینه‌های مختلفی با دستور du برای سفارشی کردن خروجی مطابق با نیازهای شما وجود دارد، از جمله:

• h- استفاده از دیسک را در فرمت قابل خواندن توسط انسان نمایش می‌دهد.
• a- استفاده از دیسک را برای همه فایل‌ها نشان می‌دهد.
• s- فقط اندازه کل هر آرگومان را چاپ می‌کند.
• sh- استفاده از دیسک را با نمایش تنها اندازه کل هر دایرکتوری خلاصه کنید.

دستور cat

دستورcat  در لینوکس محتویات یک فایل را در ترمینال نمایش می‌دهد. یادگیری نحوه استفاده از دستور cat در لینوکس برای کار با فایل‌ها مفید است و به مشاهده محتویات فایل، ترکیب چندین فایل و ایجاد فایل‌های جدید به طور موثر کمک می‌کند. در ادامه سینتکس اصلی آن است:

cat filename

با استفاده از دستور cat می‌توانید چندین فایل را در یک فایل جدید ترکیب کنید:

cat file1 file2 > newfile

دستور echo

دستور echo در لینوکس خط متن و متغیرها را در ترمینال چاپ نموده یا خروجی را به فایل‌ها هدایت می‌کند. سینتکس اصلی دستور echo این است:

echo [options] [string]

به عنوان مثال، برای نمایش یک رشته ساده در ترمینال، از دستور echo استفاده کنید:

echo "Hello, World!"

می‌توانید مقدار یک متغیر را با دستور echo چاپ کنید، به عنوان مثال:

echo "Hello, $name!"

دستور echo یک ابزار قدرتمند برای تغییر مسیر خروجی به یک فایل (بازنویسی فایل) است:

echo "Hello, World!" > file.txt

همچنین، می‌توانید با استفاده از دستور echo متن را به فایل موجود اضافه کنید:

echo "Hello, again!" >> file.txt

دستور locate

دستور locate در لینوکس یک راه سریع و کارآمد برای یافتن فایل‌ها با نام آنها است. سینتکس اصلی دستور locate در لینوکس این است:

locate [filename]

این دستور یک دیتابیس از پیش ساخته شده از نام فایل‌ها و مسیرهای آنها را برای مکان یابی سریع فایل‌ها و دایرکتوری‌ها جستجو می‌کند.
به عنوان مثال، برای پیدا کردن تمام فایل‌های با نام config، دستور زیر را اجرا کنید:

sudo locate config

دستور locate همچنین از گزینه‌های مختلفی پشتیبانی می‌کند، مانند:

• i- نام فایل را بدون حساسیت به حروف بزرگ و کوچک جستجو می‌کند.
• c- تعداد ورودی‌های منطبق را می‌شمارد.
• r- از عبارت برای جستجوی فایل‌ها استفاده می‌کند.

دستور wget

دستور wget در لینوکس به شما امکان می‌دهد فایل‌ها را از وب دانلود کنید.
برای دانلود فایل از دستور زیر استفاده کنید:

wget [options] [URL]

دستور wget در لینوکس فایل‌ها را با استفاده از پروتکل‌های HTTP، HTTPS و FTP بازیابی می‌کند و حتی اگر وارد نشده باشید، در پس‌زمینه کار می‌کند.
دانلود چند فایل به صورت همزمان یکی از ویژگی‌های ارزشمند آن است.
در اینجا چند گزینه رایج برای دستور wget آمده است:

• O filename- فایل دانلود شده را با نام خاصی ذخیره می‌کند.
• c- دانلود ناقص قبلی را از سر می‌گیرد.
• q- حالت سکوت(Quiet) را فعال و پیام‌های خروجی را سرکوب می‌کند.
• b- حالت پس‌زمینه و اجرای در پس‌زمینه را فعال می‌کند.

دستورات Kill  و killall

دستور kill و killall در لینوکس برای پایان دادن به فرآیندها بر اساس شناسه فرآیند (PID) و نام آنها استفاده می‌شود. اگر نام یا PID فرآیند را بدانید، این دو دستور برای مدیریت بهینه فرآیندها بسیار کارآمد هستند.
دستور kill فرآیندها را توسط Process ID (PID) متوقف می‌کند. سینتکس اصلی آن به شرح زیر است:

kill [signal] [PID]

signal: سیگنال‌های مختلفی مانند SIGTERM(15) ، SIGKILL(9) و SIGHUP(1)  وجود دارد که به فرآیندها ارسال می‌شوند.
PID: PID فرآیندهایی که باید خاتمه پیدا کنند.

به عنوان مثال، اگر می‌خواهید فرآیند را با PID 1234 به‌خوبی متوقف کنید (سیگنال پیش‌فرض)، دستور زیر را اجرا کنید:

kill 1234

اگر می‌خواهید به اجبار یک فرآیند با PID 1234 را خاتمه دهید، از دستور زیر استفاده کنید:

kill -9 1234

مقدار 9 برای سیگنال SIGKILL است که به زور فرآیند را از بین می‌برد.

اگر PID فرآیند را نمی‌دانید، می‌توانید PID هر فرآیند را با استفاده از دستور ps پیدا کنید.

روش دیگر برای از بین بردن فرآیند بدون نیاز به PID استفاده از دستور killall است. دستور killall به شما امکان می‌دهد فرآیند را با نام خاتمه دهید. در ادامه سینتکس آن است:

killall [SIGNAL] [process_name]

به عنوان مثال، برای از بین بردن تمام فرآیندهای فایرفاکس، دستور زیر را اجرا کنید:

 

killall firefox

دستور ps

دستور ps در لینوکس یک اسنپ شات از فرآیندهای جاری با جزئیاتی مانند PID (شناسه فرآیند)، TTY (نوع ترمینال)، استفاده از CPU، استفاده از حافظه و نام دستور ارائه می‌کند.

سینتکس اصلی آن برای نمایش اطلاعات در مورد فرآیندهای در حال اجرا به شرح زیر است:

ps [options]

دستور ps در لینوکس طیف گسترده‌ای از گزینه‌ها را برای نمایش جزئیات خاص بر اساس معیارهای مختلف ارائه می دهد، از جمله:

• ef- فهرستی دقیق از تمام فرآیندها را نمایش می‌دهد.
• e- تمام فرآیندهای روی سیستم را نشان می‌دهد.
• u username- فرآیندها را توسط کاربر فیلتر می‌کند.

نتیجه

ابزارهای خط فرمان برای کنترل بیشتر بر امنیت و تنظیمات سیستم، تشخیص و حل مشکلات سیستم و افزایش بهره وری کلی سیستم‌های لینوکس قدرتمند هستند. تسلط بر دستورات پایه لینوکس افراد را به مهارت های ارزشمندی مجهز می‌کند که امکان مدیریت کارآمد سیستم لینوکس، مانیتور و عیب یابی سیستم‌های لینوکس را فراهم می‌نماید.